هوایی
صنایع هوایی
صنعت هوایی به دو بخش صنعت ساخت (شامل طراحي و ساخت سامانه‌ها و زيرسامانه‌ها مثل موتور و اويونيک) و بهره‌برداری (شامل حمل و نقل هوايی بار و مسافر، هوانوردی منطقه‌ای و عمومی، مسائل مربوط به خطوط هوايی، پهپادها با کاربرد تجاری و...) در حوزه هوايی و هوانوردی، تفکیک می گردد.
این صنعت علاوه بر اهمیت اقتصادی با گردش مالی سالانه 470 میلیارد دلاری در سطح جهان، تاثیر مستقیمی در حفظ امنیت کشور و ارتقای توان دفاعی دارد. ضمن آن که گستره وسیعی از فناوری ها از جمله الکترونيک، مخابرات، موتور، مواد، فرايندهای ساخت،از پرداختن به حوزه های مرتبط با این صنعت توسعه خواهد یافت.
فاصله اندک بین تحقيقات و پياده‌سازی صنعتی به‌دليل سرعت بالای تحولات فناورانه، از مهم‌ترين ويژگی‌های این صنعت می‌باشد که موجب دانش‌بنيان نمودن بسياری از مجموعه‌های فعال در اين حوزه شده است. از طرفی شرکت‌های دانش‌بنيان با قرارگرفتن در زنجيره تأمين ساخت و توسعه محصولات مي‌توانند نقش مهمی در توانمندسازی صنايع بزرگ‌تر و حضوری مؤثر در بازارهای بين‌المللی داشته باشند.
جمهوری اسلامی ایران در حوزه توسعه صنعت هوایی، مزیت ها و ظرفیت های قابل توجهی دارد که برخی از آنها به شرح زیر می باشد:
- موقعيت کشور و قرار گرفتن در مسير عبور پروازهای بین‌المللی؛
- توجیه پذیری پراکندگی جغرافيايی جمعيت حمل و نقل هوايی بين شهرهای مختلف کشور باتوجه به تنوع کاربرد محصولات هوایی؛
- وجود نيروی انسانی متخصص صنعت هوایی؛
- سوابق و تجارب متعدد در ساخت داخل و بهره‌برداری.
برخی از فعالیت‌ها و اقدامات انجام شده در حوزه صنعت هوایی عبارتند از:
- بررسی و مطالعات درخصوص فرصت‌ها و چالش‌های هوانوردی عمومی کشور؛
- بررسی و مطالعات درخصوص فرصت‌ها و راهکارهای توسعه اقتصاد هوایی کشور؛
- تهیه و تدوین کتاب جامع شرکت‌های حوزه صنعت هوایی کشور؛
- بررسی آزادی‌های پرواز در کشور با رویکرد اتخاذ سیاست «آسمان باز» به‌عنوان یکی از راه‌های توسعه صنعت حمل و نقل هوایی و ترانزیت مسافران بین المللی.
|
